Ik voel de warmte opstijgen in mijn hoofd en mijn mond is droog. Dit heb ik altijd zodra ik een fout afspraakje heb met Tom, mijn baas. Want het moet weer gebeuren; de prettige tintelingen in mijn onderbuik schreeuwen om zijn stevige aanpak.
Natuurlijk realiseer ik me dat dit verboden is. Daarom probeer ik telkens te stoppen. Al vijf jaar.

‘Je bent verrukkelijk mooi’ zegt hij. En opnieuw hebben we niet veel tijd nodig om in het luxe hotelbed te komen. Vanaf het moment dat we in de lift stappen tot we bij de deur van onze hotelkamer komen begint de passie volbloedig te stromen. ‘Hou op je laat me smelten’ smeek ik flirtend, terwijl hij me nauwgezet opneemt met zijn blauwe ogen die in zijn geile toestand zo kunnen vernauwen, bijna doordringen tot in mijn diepste binnenste. In zijn nabijheid verander ik van een keurige secretaresse in een slet.

Dat we bijna altijd een kamer hebben met uitzicht over de stad Zwolle met zoveel groen en singelgrachten is mooi, maar we zullen er niets van zien omdat de luxe gordijnen gesloten zullen worden. Al het romantische licht komt van waxinelichtjes. We weten het altijd heel gezellig te maken en zetten Chardonnay koud in de mini-bar. Tom prutst wat met zijn telefoon en bluetooth zodat weldra de soundbar onze lievelingsmuziek afspeelt. Meer dan dit hebben we niet nodig om urenlang met elkaar door te brengen. Wat niet helemaal waar is, want Tom verrast me regelmatig met een pilletje om nog dieper in de stemming te komen. We worden er samen praterig door en tegelijk heel teder.
‘Je ogen schitteren weer’ fluister ik. Bij mij is hij helemaal relaxed en niet meer de onrustige man die ik vaak voorbij zie komen op kantoor. Als we niets nemen en alleen een wijntje nemen is hij nog vaak genoeg met zijn telefoon bezig en is hij alert op oproepjes van thuis, maar met xtc op niet. Hij raakt met mij in een droomwereld en bemint me op een manier die ik nog nooit eerder met een man heb ervaren. Het is de chemie die ons zo maakt, dat besef ik donders goed. Ik moet er geen gewoonte van maken. Je kunt niet altijd vrijen met drugs.

‘Sigaretje doen?’
‘Ja, lekker’ Ik sla een badlaken om en loop met hem naar het balkon. Hij streelt continu mijn benen en kust me in mijn hals terwijl zijn andere hand zijn Marlborough vasthoudt. Ik laat hem begaan. We genieten en doen alsof de wereld van ons is, we hebben onze eigen regels en wetten, we hebben beiden geaccepteerd dat wat we hebben op een dag afgelopen kan zijn. Het is de avontuur met alle spanning die erbij hoort, die ons aan deze verslaving heeft geholpen.

Alleen de kerktoren of de wekker op de telefoon kan onze intieme momenten verstoren. ‘1, 2, 3, 4, 5, 6… 6 uur!’ roept hij meer dan eens verschrikt en we een eind moeten maken aan ons rendez-vous. ‘Schatje ik moet gaan!’, dat is wat hij zegt voorafgaand aan het pijnlijke moment van uit elkaar moeten gaan en ik me voorzichtig losmaak van deze geliefde man. Zojuist lagen we nog als gladde palingen ineengestrengeld en nu zie ik hem worstelen met zijn zakelijke schoenen. ‘Time flies when you have fun!’ zeggen we meestal op hetzelfde moment.

Als hij op weg is naar huis waar zijn vrouw op hem wacht, vermoeid van het werken, stuurt hij nog even snel een bedankje met veel lieve woorden en kruisjes. Ik stap met een zucht onder de douche. Dit was de laatste keer Tom, denk ik beslist. We kunnen zo niet eeuwig door blijven gaan. Dit is niet het leven waar ik voor gekozen heb en jouw vrouw verdient het niet om bedrogen te worden. Maar je bent niet echt meer zo van haar zeg je regelmatig. Jullie leven als broer en zus. Platonische liefde is het geworden. Je wil wel scheiden maar het is teveel gedoe.

Ooit had ik zo’n negatief oordeel bij mensen die vreemdgaan. Ik dacht ook altijd dat het er niet veel waren, terwijl meer dan de helft van de partners wel eens een scheve schaats rijdt! Dat ik nu zelf bij die groep hoor en minnares geworden ben, dat valt me flink tegen van mezelf. Maar toch als ik in de spiegel kijk en ik de schitteringen in mijn ogen zie, wil ik die uitstraling vasthouden. Dat ik me zo blij en gelukkig voel, valt op. Op straat, in de supermarkt, op feesten, overal waar ik kom lijkt het wel of anderen mij ook willen begeren.
‘Ben thuis, niet meer appen schat xxxx’ Natuurlijk je bent thuis en het wordt te lastig als we doorgaan met geile berichten sturen over en weer. Ik mag het ook niet wagen want dan is het over en uit met de pret.
Soms voel ik wraakzuchtige gedachten in me opkomen om de grenzen op te zoeken. Dat hij bij zijn vrouw weggaat en bij me komt wonen. Ik fantaseer hoe fijn dit zal zijn maar zie ook de pijn ervan in. Beter dat hijzelf die keuze maakt. Ik laat frustraties opkomen en weer wegvloeien. Sowieso loopt mijn duistere kant leeg wanneer ik hem weer in zijn ogen kijk. Godver Tom wat doe je toch met me? Ik hou van je en ik haat je. Ik ga ander werk zoeken, want ik wil een man die dag en nacht beschikbaar is.
Voor ik de trap af ga om de sleutel van de hotelkamer in te leveren stuur ik nog even een kort berichtje. ‘Het was fijn. xxxx’. Ik weet dat ik nog net voor zijn ‘sluitingstijd’ gereageerd heb.

Tom is zo onbetrouwbaar als wat als het om afspraken gaat rond discretie. Vooral als hij thuis een paar glazen wijn achter zijn kiezen heeft en alleen in huis is. Het komt voor dat zijn vrouw van huis is of al slaapt hij zich verveelt. Dan zoekt hij mij op en vindt het vanzelfsprekend dat ik dan zo snel mogelijk reageer. Ik heb hem laatst gezegd dat hij zichzelf niet boven mij moet zetten. Hij is buiten kantooruren geen baas meer.

‘ik ben geil. Denk aan je ! xxxx’ Altijd die spatie voor een uitroepteken, ik haat het. Al die extra aandacht. Narcist. Straks komt hij weer met teksten in kapitalen, met teksten als ‘LEKKER DING DAT JE BENT’ ofzo. Of ‘IK WIL JOU !’.
‘Je was nogal laat met je reactie gisteren schatje, moet je niet meer doen. Wilma was al thuis en vroeg wie het was.’ meteen bij het rondbrengen van de koffie kreeg ik er op kantoor van langs. Schouderophalend liep ik van zijn bureau weg en gaf hem heupwiegend zicht op alles wat hij kwijt kon raken als hij me aan de kant wilde zetten. Ik daagde hem uit, speelde het spel.
‘Doei’ zei ik en ben stoïcijns doorgewandeld naar mijn eigen kantoor. Hoe lang zal het duren voordat hij me terugpakt?

Vanachter mijn bureau hoor ik dat er in de vergaderkamer luid gepraat wordt. Tom komt met een rood gezicht buiten en stormt naar zijn kamer. Ik wil weten wat hem bezielt en loop even later met een kop koffie zijn kantoor binnen.
‘Problemen?’
‘Wil je weggaan alsjeblieft. Ik moet nadenken.’ Ik zet de koffie op zijn bureau en sluit de deur.
‘Nee ik ga niet weg voordat je zegt wat er is.’
‘Ze willen me weg hebben. Ik loop achter met de verkoopprestaties en nu willen ze Tim inzetten, die heeft meer skills zeggen ze, maar ik heb meer kennis en ervaring.’
‘En wat doen ze met jou?’
‘Ontslag aanvragen, vervroegd pensioen misschien of een overplaatsing. Ik krijg de voorstellen nog te horen.’
Ontzet loop ik zijn kantoor uit.
De andere dag ik Tom niet op kantoor. Hij heeft zich ziekgemeld. Ik stuur hem een voorzichtig appje.
‘Wat erg voor je.’ ik verstuur mijn bericht zonder hartjes en kruisjes. Alsof ik een gewone collega ben.
‘dank xxx’ Tom reageert meteen.
‘alleen xxx’
‘Ja’
‘Ik app je nog zodra ik lunchen ga.’
‘okay xxx’

Het is allemaal heel mat geworden. Alles wat zo vanzelfsprekend was, is ineens ingewikkeld. We hebben nog een keer seks gehad in zijn auto maar het was geen succes. Ik voel me wel een beetje schuldig over de oorbel die ik in de auto ben kwijtgeraakt. Als zijn vrouw die vindt zijn de problemen nog groter.

‘